Elke ochtend zijn de groeven in de stam vers,
dierlijker
Overdag moet het zich ingegraven hebben,
houdt het zich opgerold onder ons schuil
tegen het licht, klauwtjes over de borst gevouwen
In de avondlucht zwelt een roze wolk
We lossen elkaar af bij de vuren
Voor wie van ons
opent het rekt het
stulpt het zich
zacht jammerend uit -
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem