DE PIJNBOOM EN HET REIKEN Poem by Peter Verhelst

's Middags wemelen de boomkruinen van de cicaden
's avonds drijven ze van ons weg de vallei in
op sleeptouw genomen door duizenden mammoeten

waarom duizenden mammoeten hier nacht na nacht
met ingetrokken poten kop vooruit springen van rots
naar rots - hoewel ze uitgestorven zijn

hoofd in de nek ogen gesloten gaan we op en neer
vormen we nieuwe sterrenbeelden
nauwelijks een seconde vlammen ze op

over duizenden jaren zal iemand op dezelfde plek -