Ik weet waarom je komt mamma
daarom ook is
de deur niet op slot doorheen de nacht
het licht dat niet uit gedaan is steekt
de ruwe smoel steeds
dichterbij
Daarom ook is er deze heerbaan
waarop alleen jij
waarop alleen jij zou lopen en lopen
zelfs vóór het eerste hanengekraai als de rijp
grijpt naar
voeten
Ik weet het zijn jouw ingehuurde
elegante vingers van pijn
het bed opruimend
het hemd dichtknopend
en daarna al op de vensterbank
trommelend
Ook ik wacht
we zullen met woorden
de rust beginnen bijmesten
- Waarom, kindje, waarom?
Wat is er toch in jouw hoofd geschoten?
- Ik zelf, mamma.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem