Onderweg naar de dood
vond ik haar meermaals in de goot
zo weggeworpen levenloos
als of het zelf voor het einde koos
was het de liefde zonder roos
was het de menopauze weer
waarom geen lied
om jouw geschreven
waarom toch ging je heen
en bleef niet in dit leven
en stopt het vragen pas
als men het niet meer kan
spreken of gewoon wat klagen
hoe moet dit alles dan bekijven
als men ze niet meer telt, de dagen
uren, jaren, bomen, sterren
moet men dan smachtend wachten
tot het heelal verklaren zal
waarom nooit alles heel zal blijven! M
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem