GROND Poem by Joke van Leeuwen

Als op een vliegveld niets kan vliegen
hangen we op verkeerde stoelen in een
heden zonder schema's (en al op internet
gezien waar we niet zijn en al geleerd
hoe je daar dag moet zeggen)
en alles is belastingvrij en glimmend
en niemand zegt waarom het hier niet
gaat zoals het hier niet gaat en alles is
allang te laat en wij die denken dat wij
dachten dat het klopte toen wij door
ruitenwisserarmen uitgezwaaid
ons huis verlieten dat er is
(in onze voorraadkast zijn alle
houdbaarheidslimieten overschreden)
ons lichaam ruikt onfrisser naar ons lichaam
niets zit meer in de tas om mee te dreigen.

Soms vloekt er een de hemel naar beneden.
En iemand zegt nu jullie tóch hier zijn
met jullie onderwegse eigendommen, zal ik
vertellen wat behouden kan dat overschiet?
En van de vindplaats die nog steeds niet is
gevonden? Nee? Nou. Dan niet.