Heartbeat/Καρδιοχτύπι Poem by Mary Skarpathiotaki

Heartbeat

It was too late for love to find me
to the world to say it,
arms spread wide
like the embrace of heaven.

And it became sun and rain
like the light of the stars and the dawn.
To love me only I ask,
soul gift, the most expensive.

And if you stop loving,
in both hands you will hold,
heart of fragile glass,
who will be left a nun!

Let him kiss her, talk to her
to look at her and laugh,
full of dreams were pile,
in a hit that was for two.

® Mary Skarpathiotaki 🌷





Καρδιοχτύπι

Άργησε η αγάπη να με βρει
στον κόσμο τούτο να το πει,
τα χέρια ανοίξανε πλατιά
σαν του ουρανού την αγκαλιά.

Και έγιναν ήλιος και βροχή
σαν φως των άστρων κι η αυγή.
Να μ' αγαπάς μόνο ζητώ,
δώρο ψυχής, το πιο ακριβό.

Κι εάν θα πάψεις ν' αγαπάς,
στα δύο τα χέρια θα κρατάς,
καρδιά από εύθραυστο γυαλί,
που θα 'χει μείνει μοναχή!

Άς την φιλάς, να της μιλάς
να τη κοιτάς και να γελάς,
γιομάτη όνειρα ήταν σωρό,
σ'έναν χτύπο που 'ταν για δυο.

® Μαίρη Σκαρπαθιωτάκη 🌷