Graag had ik bruin willen zijn
maar het kwam nooit veel verder
dan de kleur en de geur van Azijn
ik lag in de zon zinloos te bakken
terwijl een hond op mijn kop zat te kakken
maar ja wie ergens om vraagt
en iets tart of iets daagt
die wordt bediend op zijn gemakken.
Graag had ik bruiner willen zijn
donkere nachten, maan satijn
ogen zoals hemelluiken
tanden als parels die branden
hittebestand wil ik zijn bovendien
zo donker dat als ik wil niemand me zal zien
maar kan dan het licht van de dag niet verdragen
ach, hou toch op met al dat klagen
en ben blij met hoe je geboren bent
en klaag niet voordat je de wereld wat kent.
Graag had ik bruin willen zijn
maar het kwam nooit veel verder
dan de kleur en de geur van Azijn.
Madrason 1 januari nieuwjaarsdag 2015
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem