Ik-Phone Poem by Madrason .

Ik-Phone

Eksters en kraaien
grijpen en graaien
vliegen betoog
en poep in mijn oog
steeds verder blind
steeds minder bemind
het natron-loog
het glinstert en glittert
het facet en het twittert
zolang als men vindt
en zo zijn er
dichtbij en toch ver
nestjes als eiland
restjes zo leeg
met alleen maar Een Ik
en ik loop hier eenzaam
en ik tracht nog minzaam
maar ik verstik
en zo langzaam
“bliebblieb” bij gebrek
blijf zo in gesprek
breek me de bek niet open
in gebreke gebleven
en toch blijf ik lopen
en hoop op wat leven. M

Wednesday, October 21, 2015
Topic(s) of this poem: social media
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Madrason .

Madrason .

waalwijk netherlands
Close
Error Success