Iniirog (Ikalawang Bersyon) Poem by Mark Atas

Unang nakita kita sa malayuan
Agad agad akong kinabahan
Sa waring ako na namay may kababaliwan.
At susuyuin ng walang patumanggan

Nilapitan kita't akoy nagpakilala
Sa isang dyosang sa aki'y biglang sinasamba!
Pagka't kabaliktaran ng ma-aasahan
Sa tulad mong ubod ng kapangitan

Nguni't di ko pinansin na ika'y ganyan
Basta't tapat na pag-ibig ang aking maa-asahan
At di ko inantala ang iyong pagkululang
Basta't puso mo'y busilak at may kagandahan

Di ko alintana na balat moy uring naagnas
Sa kurikong at buni na may nanang tumatagas
Pati buhok mong naninikit sa dumi at maligasgas
Sa amoy palang pati'y kuto'y tumatakas

Mangha rin ako sa mga ngipin mong butas-butas
Sa kapal ng pagka-dilaw pati langaw ay nadudulas
Hininga mong masansang naa-amoy ng madalas
Lahat nang masalubong natin hawi mo ang ating landas

Ewan ko kung bakit ako nabighani
sa kapangitan mong katangi-tangi
Di alintana ang punang nakakbingi
Kung bakit daw ako umibig sa isang masamang guni-guni!


-LVC, M.A