જીવન જીવવું
ગુરુવાર,20 જૂન 2018
મને સંસાર નો રંગ લાગ્યો
હું એની માયા પાછળ ભાગ્યો
પ્રેમ ને ભોગ નું સાધન માન્યું
માં, અપમાન ને અવગણ્યું।
હું તો ખીંચાતો ગયો
માયા ના આવરણ માં લપેટા તો ગયો
હું તો નવી નવી ધારણા ઓ બાંધતો ગયો
હીરા, જવેરાત ને તિજોરી માં જમા કરતો ગયો।
ગરીબ જ મને દુશ્મન લાગ્યો
તિરસ્કાર ને લાયક ગણ્યો
મને મદ અને અભિમાન નો નશો ચડ્યો
ઇન્સાનિયત અને માનવતા નો ધર્મ હું ભુલ્યો।
હું દારૂની લત તરફ વળ્યો
સુરા અને સુંદરીઓ નો નશો ખુબ ચડ્યો
પૈસા ખુબ હતા અને નશો ચરમ સીમા પર
પતન નો ઈશારો હતો અને જીવન નો સાર।
લક્ષ્મીજી કોઈ થયા નથી અને થવાના પણ નથી
આસુરી સંપદા કોઈ ના તાબા માં રેહવાની નથી
જેટલો સમય રહેશે તેટલી બરબાદી વધારે લાવશે
જીવન નો સર્વનાશ ખુબજ ઝડપ થી નોતરશે।
જીવન નો શો છે ભરોસો?
પાછળ થી ના હોવો કોઈ વસવાસો!
કોઈ બચ્યુ નથી અને બચવાનું પણ નથી
જીવન જીવવું એ શું આપણા હાથ માં નથી?
હસમુખ અમથાલાલ મહેતા
welcome Lesiba Hlungz 33 mutual friends 1 Manage Like · Reply · 1m
welcome Manisha Mehta 31 mutual friends Friend Friends
welcome Rupal Bhandari 18 mutual friends Friend Friends
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
જીવન નો શો છે ભરોસો? પાછળ થી ના હોવો કોઈ વસવાસો! કોઈ બચ્યુ નથી અને બચવાનું પણ નથી જીવન જીવવું એ શું આપણા હાથ માં નથી? હસમુખ અમથાલાલ મહેતા