Lampyridae Poem by Madrason .

Ze zijn zo klein, zo fijn
de wondertjes al op de aarde
die in het donkerst van de nacht
al hun krachten samen spaarde
en hun kleine magie openbaarde
ze zullen dit ook immer blijven doen
hebben dit ook steeds zo weer gedaan
zustertje Zon en broeder Maan
zij kunnen in hun schaduw staan
maar ruimen baan voor ieder een
een sterren weg ten hemel boog
toe kom nu huil niet houdt het droog
en doe die lipjes braaf omhoog
het zijn de kleine vreugdevuurtjes
die allen even samen gaan
ze zetten groots hun zieltjes aan
een knipoogje uit samenzijn
-aan allen die dan eenzaam zijn-
en zeer bijzonder over wond'ren waken
ja zo een wonder zichtbaar samen maken.


Madrason 5 jan 2015