Levensecht Genot Poem by Zyw Zywa

Vertraagd trek ik gekke gezichten
tezamen zien ze er normaal uit
Ik spoel mijzelf verder

en weer terug, vergroot me
en bekijk me dicht op de huid:
ik zie er levensecht uit

wat voor hoed ik ook draag
wat mijn wensen daaronder
ook zijn

In het duister tast ik in mij
naar wie ik ben, luisterend
naar mijn lichaam

dat slecht te verstaan is
Het wil eten en streling
genieten, ja genieten

wil het, van muziek en aandacht
en van de wetenschap
nodig te zijn, bewonderd

wil het zich overgeven
aan iemand, aan levensecht
genot dat gezien wordt