Lof Der Vadsige Valsheid Poem by Madrason .

Lof Der Vadsige Valsheid

Om dat te kunnen krijgen zal men neigen vals te spelen
men heeft daarboven niet gehoord van delen
de room wordt stiekempjes alleen gegeten
want op een dikke taart verzakt verzwaard geweten
een zwarte vrouw moet witte mensen gaan sommeren
en voor de vorm en buitenkant moet men met schijn flaneren
niemand zegt wat maar ieder denkt er toch het zijne van
maar niemand weet er echt het fijne van
Jheronimus gaf aan een gek een kus
de kikker werd pardoes een haan
en Erasmus schonk Rotterdam de melkbus
aldaar zoog men er nog een puntje aan
een milkshake met harp als brug
voor kleine lui met brede rug
en schudden heeft men snel geleerd
dit is de wereld omgekeerd
de zottekop krijgt lof toegezongen
en de burgers worden weer ondersteboven
gedwongen en dan zegt men als verweer
er is welhaast geen werk meer
vrijwillig mag u ons uw arbeid geven
vrijwillig zelfs schenken, heel uw leven
ach ketters, dwarsen gele hesjes toch
waar zijn jullie gebleven! M

Friday, February 7, 2020
Topic(s) of this poem: economy,lies,madness
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Madrason .

Madrason .

waalwijk netherlands
Close
Error Success