Masdan Mo'T Pag-Aralan (Tagalog Poem) Poem by Catherine Agunat

Masdan mo ang kalangitan
Kilos ng mga ulap ay pag-aralan
Hinhin ng kanilang sayaw ay matyagan
Nang makamit ang mga inaasam

Masdan mo ang mga ibon
Lilipad dito, dadapo't aawit doon
Katapangan nila sa pag-iisa ay tularan
Nang di manghihina pag maiiwanan

Masdan mo ang tubig sa sapa
Lagaslas nito ay kahalihalina
Sa pag-agos ay tuloy-tuloy
Kaya sa buhay, nararapat lang na sumaliw din sa takbo't daloy

Masdan mo ang pag-indak ng mga dahon
Galaw ay sa paghampas ng hangin naaayon
Direksiyon ng sayaw nila ngayon
Ay naiiba sa pagkaway nila kahapon

Pilosopya ng kalikasan ay nararapat pag-aralan
Pakinggan ang bararila ng kapaligiran
Katangian ng bawat nilalang ay pakiramdaman
Nang magamit sa wastong paraan biyayang karunungan.