Nakaraan Poem by Hazelyn Usop

Nakaraan tila ba kailan lang
Pilitin man kalimutan
Parang hangin kung magparamdam
Iwasan mangisipin
Kinailangan satwina'y lalanghapin

Kung alalahanin ay puno ng sakit
Di maiwaglit sa isip nagdaang pag-ibig
Madalas puno ng pighati
Dahilan kung bakit napapahikbi
Ngunit may oras ding biglang napapangiti

Naging parte ng puso at isipan
Naging dahilan ng kalungkutan at kaligayahan
Nagbigay ng babala at karanasan
Naglinang sabuong katauhan at
Nagpatibay bilang isang nilalang

Nakaraan ay pahalagaan
Naging bunga ang kasalukuyan
Maasahan sa kinabukasan
Masama o magandang nagdaan
Pasasalamatan ng may sapat na dahilan