Hij had beloofd te komen spoken en hij kwam
doorzichtig als verwacht en zonder buik.
Hij liep niet in de weg, geen kijk toch uit
geen zou je dat wel doen, hij zag haar aan
en dekte haar gedachten langzaam toe
toen ze in bed lag, lispelde nog: leef
het is gedoe, maar geef jezelf je jaren
van nergens moe van worden word je moe.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem