NAWOORD Poem by Joke van Leeuwen

NAWOORD

Hij had beloofd te komen spoken en hij kwam
doorzichtig als verwacht en zonder buik.

Hij liep niet in de weg, geen kijk toch uit
geen zou je dat wel doen, hij zag haar aan

en dekte haar gedachten langzaam toe
toen ze in bed lag, lispelde nog: leef

het is gedoe, maar geef jezelf je jaren
van nergens moe van worden word je moe.

COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success