Ik ben, zoals ik ben en meer ook niet
-misschien een beetje meer-
, zoals men mij graag ziet
of ik zelfs nooit heb gezien.
Ik weet dat ik veel krijg,
ver-wijt, ver-driet, verslagenheid
en soms wat vrolijkheid
dat tot me piept vanuit een lied.
En wat U ziet is mijn gelaat
-dat wordt verlicht-
zodra ik praat
-als u zo wilt-
ook zonder licht.
Want zon en ster en maan
zien ook elkander staan,
maar soms heel even
ontsnapt aan hen
een ogenblik;
En dan lieve mensen
heb ik niets meer
te wensen,
dan heb ik
reuze schik.
Madrason Jan 2013
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem