OLMUYOR Poem by Gonca Özmen

Yılanımı koru
Ölüm toprakta bitmiyor

O ikilik hiç olmuyor
O dal sesi hiç

(Olmayan bende bekliyor)

Herkesin toprağı boyuna göre
O genişlik açılmıyor

İçinde döndüğüm kilit sendin
Aralandın, aralandım

Estiysem rüzgarımdı diyorum
Kaldıysam kalmak akşamlardı
Bitimsiz otları vardı gitme demenin

(Dediğim de denmiş olmuyor)

Acımı koru
O olan dinmiyor

Sensin diye eskitiyorum kapıları
Bende duran akmıyor