Daar loopt hij dan
de nette man
zo strak in zijn pak
hij stelt zo velen
op hun gemak
en zal altijd delen
maar als hij thuis
zo stil en klein
verkrampt en zo
ineen gepakt
alleen in pijn
wie zal er
voor hem zijn
zo groot is
zijn bescheidenheid
hij neemt voor
klagen weinig tijd
maar leent in zijn
alleen gekwijn
en zonder zelfbeklag
altijd en immer weer
aan elk zijn oor
maar wanneer
vindt zijn stilte
…...................
zijn eenzame kilte
ook eens wat
warm gehoor. M
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem