Privacywormen Poem by Madrason .

Daar klopte in het holst van ene nacht
al aan het raam van boekenwurm aan
ik stond op uit mijn verhaal, met tegenzin
en draaide de gordijnen open om te zien
wie daar de hoogmoed had me te storen boven dien
-na tien moet men dat bij mij liever maar niet doen-
daar stond een schim die om een tientje schooide
een schijnbaar en verloren ziel, berooide
stoïcijns en met een blik van zeven wolven
zijn gympen waren zwart als mijnen kompels
zijn haar een moestuin voor teken en vlooien
zijn stem klonk als het graf voor hem gedolven
mijn laatste tien heb ik gegeven puur uit medeleven
als hij beloofde trouw om niet meer terug te komen
ja natuurlijk boekenwurm, blijf jij maar lekker dromen
en zo wurmt het leven onontkoombaar tot mijn raam
en kleefde er een teken aan mijn wand
ook in Nederland is er geen privacy meneer
en ook niet voor een Bommel heer
een heer die niet van de poes is is niet mis
maar dat interesseert hem toch geen zier
die worm, die pier die niet begrijpt
hoe diep hij in de zieltjes knijpt
die overleeft wel zonder
het wonder van de schone letter
dat is een geëxcommuniceerde ketter
zonder geloof, dan in het heden heel misschien
zijn stem klonk als het graf voor hem gedolven
mijn laatste tien heb ik gegeven puur uit medeleven
als hij beloofde -trouw- om niet meer terug te komen
ja natuurlijk boekenwurm, blijf jij maar lekker dromen. M