Leunt iedereen dan zo gedwee op metaforen
waar zijn de boekjes en de ezelsoren
ach -van- waren we maar nooit geboren
wat is dat voor een defaitisten zang
zijn we dan nu ook al voor woorden bang
toe hangen we de witte boorden al achter het behang
en lieten we steeds vaker tien vingers maar hun gang
wat zou er dan van onze toekomst worden
even de roze bril af van de horden
en tot de ware kern durven te komen
een hele generatie uit haar dromen
die laat zich toch niet zonder meer afgeschreven
niet door Kamp, noch door die Op stelten, niet door Teven
we zijn te diep wortel gaan schieten
en kunnen niet meer aan de rode bieten
we voelen ons ontheemd en ook verraden
al in de dwangbuis van de werknomaden
en al het grote geld dat steeds weer is verdwenen
pas op we pikken het niet meer
en grijpen naar' t geweer, ' t verweer,
staan morgen trots al aan de poort van Wenen..
29-07-2013 Madrason
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem