Tanju Okan Poem by M.Akin Vaha

mor bir ışık tepemde
karşı kenarın komşu kenara
uzaklık mesafesinde meraklı gözler
ve ben zirvesindeyim korkunun
hasım tutar mı diye
boşladığım şarkılar

hüzünlü istekler peçetelerde
ve sırıtan arsız telefon rakamları
çekiyor yıllar evveline paslı parmak
fısıldıyor kulağıma usta
hadi artık başla!
ve geziyor
Anadolu Rock doğumlu parmak
kadınım'ın ipeksi saçlarında
gemici düğümü her satırında şarkının
ilmek ilmek boğazımda

ve o
gülümsüyor ön masada
biraz meze, içki dolu bardak
küllükte yanan sigara
daha da coşuyoruz gitarla
boşalıyor zembereğinden alkış
çarpıp duvardan mor ışığa

kalkıyor masadan ağırca
gülümsüyor gözleri
farkında değil hiç kimse
soluyor rengi neon aralığında

alkışlar
alkışlar

birikiyor partisyonda
sunmak için ustaya
boyut zamanı
eşiğin diğer tarafında

alkışlar sahibine
sevgili Tanju Okan'a...


Vaha