Uitgebluste Eros Poem by Madrason .

Terg me niet met je doodswens
verg me niet je te helpen in die wens
er is in mij een zekere grens
een mens die houdt van anderen
niets echt dan kan veranderen
respectvol houd ik je handen toch vast
en wil je niet ook nog worden tot last
al ben ik het niet met je eens, doet het pijn
want ik zie je niet graag voortijdig gaan
-of dat met lede ogen aan-
toch zal ik er dan voor je zijn
als een vriend maar dan zonder zeis
wens ik je een voorspoedige reis. M