Humanisme
of ik vergis me
asemisch is de wereld
de spiegel aan de
binnenkant beland
-dwaallichten-
vandaar op zoek
- het rulle zand-
zeer kloek naar
vergezichten
-het blanke zachte strand-
waar men de blik
oneindig Op kan richten
-zeeën van weeën-
woestijnen om even
in te verdwijnen
maar voorzeker
om niet......te zwichten.
Madrason 23-06-2014
***********
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem