De stofmijt eet ze op
de muizen knagen
aan onbeantwoorde vragen
de muren klagen
om licht.
De huizen zwijgen
al piepen de deuren
en kraken kozijnen
en voelt men
haast hun
pijnen.
Het kind dat zag
verlegen lach
een onbegrepen
beeldenrij
het ging zo snel
voorbij.
Madrason okt 2014
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem