Verloren treden we
het heden tegemoet
we zijn slecht noch goed
wat 'ondervoed'
gaan we door
het bestaan
een baan
een auto in de laan
een huis en muis
en veel abuis
wat gruis en grijs
het beeld vervaagt
trage emoties
dragen we in voeten
we denken niet meer
als bevlogen zielen
maar als producten
op wat wielen
die illusies
willen trouwen
en hen trouw
-zonder die Ene vraag-
dan blijven douwen
en dat graag!
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem