When The Angels Cry/ Όταν Οι Άγγελοι Κλαίνε Poem by Mary Skarpathiotaki

When the angels cry

When the angels cry
paradise is coming out
the cherubim
outside
boating
in the clouds
with the lyre of Orpheus hug
and then
orders
God
new songs
as Kazantzakis would say

Why
what dreams
to send tonight
Thus I see
where is
protectors of our children?

What?
were they hungry?
A little painted sky
from chalk
and a little freer air to play
Playgrounds closed..

Their tomorrow
squeezed
on walls of decency

The step uncertain
he presses
stumbles on the maximum strabismus of adults

Close
the curtains
do not even think
and see
the uniformed overseers of the rule
to patrol and
scare

Beyond logic now
Another picture looks like a blank out of chaos
and the abyss in the souls of our chicks is established

Spooky landscape
hooded everywhere we and
accountants
with an exit permit to evaporate other seasons

Smoke
the happy laughs
the singers chants
and
the wells at the break
The bun goes from the bun
on railings of another era
the
Even better
growing up
corner,
Ladadika
every Sunday morning

The ice cream cone
from the wandering ice cream maker in the summers
frouda memory

Now
squeeze
the pink cheeks of children
inside the rooms
until they wither

Bookstores closed
orders

As much as they cry loudly
the
figures of Karagiozis
no Spatharis will beat them
Digital will be
will be called a bot.

Our children wake up in amazement
why can't they play like they used to?

Why not
be allowed
to crowd and conglomerate
to buy
themselves
three - four chalks
find brother?

In the future
very
fear
sudden roadblocks
with
real fire
- defense - they will say then
due
global bankruptcy
and
with
brief burial procedures
as always
of Truth and differentiation..

® Mary Skarpathiotaki

Όταν οι άγγελοι κλαίνε

Όταν οι άγγελοι κλαίνε
ο παράδεισος βγάνει
τα χερουβίμ
έξω
βαρκάδα
στα σύννεφα
με την λύρα του Ορφέα αγκαλιά
και τότες
διατάζει
ο Θεός
νέα άσματα
που θα 'λεγε κι ο Καζαντζάκης

Γιατί
τί όνειρα
να στείλουν απόψε
ετούτοι 'δω
που 'ναι
προστάτες των παιδιών μας;

Κείνα τί
ορέχτηκαν;
Λίγο ουρανό ζωγραφιστό
από κιμωλία
και λίγο λεύτερο αέρα για να παίζουν
Παιδικές χαρές κλειστές..

Το αύριο τους
στριμώχτηκε
σε τοίχους ευπρέπειας

Το βήμα αβέβαιο
πατάει
παραπατά πάνω στον μέγιστο στραβισμό των μεγάλων

Κλείνω
τις κουρτίνες
μην τυχόν
και δουν
τους ένστολους επιτηρητές του κανόνα
να περιπολούν και
τρομάξουν

Πέραν λογικής πλέον
επικρατεί άλλη εικόνα έξω ομοιάζει κενό χάος
κι η άβυσσος στις ψυχές των νεοσσών μας εγκαθίσταται

Απόκοσμο τοπίο
παντούθε κουκουλοφόροι εμείς κι
υπόλογοι
με άδεια εξόδου να αναθυμούμαστε άλλες εποχές

Καπνός
τα χαρούμενα γέλια
οι τραγουδιστές φωνούλες
και
τα πηγαδάκια στο διάλλειμα
Πάει και το κουλούρι από τον κουλουρτζή
σε κάγκελα άλλης εποχής
ή
ακόμη καλύτερα
μεγαλώνοντας
γωνία,
Λαδάδικα
κάθε Κυριακή πρωί

Το παγωτό χωνάκι
από τον πλανόδιο παγωτατζή τα καλοκαίρια
φρούδα ανάμνηση

Τώρα πια
στριμώχνουν
τα ροζ μάγουλα των παιδιών
μέσα στα δωμάτια
μέχρι να πανιάσουν

Τα βιβλιοπωλεία κλειστά
Παραγγελίες μέσω ίντερνετ

Όσο και να κλαίν'γοερά
οι
φιγούρες του Καραγκιόζη
δεν θα τις ματαπιάσει κανείς Σπαθάρης
Ψηφιακός θα 'ναι
θα ονομάζεται μποτ.

Τα παιδιά μας ξυπνούνε απορημένα
γιατί δεν μπορούν να παίξουν όπως παλιά;

Γιατί δεν
επιτρέπεται
να συνωστιστούν και να συγχρωτιστούν
για να αγοράσουν
τα ίδια τους
τρείς - τέσσερις κιμωλίες
βρε αδερφέ;

Στο μέλλον
πολύ
φοβούμαι
ξαφνικά μπλόκα στους δρόμους
με
αληθινά πυρά
- άμυνας - θα πουν τότες
λόγω
παγκόσμιας πτώχευσης
και
με
συνοπτικέςδιαδικασίες ενταφιασμού
όπως πάντα
της Αλήθειας και της διαφοροποίησης..

® Μαίρη Σκαρπαθιωτάκη