X* Misyun Poem by Jordan Legaspi

Misyun


Sama sa kinaiyahan
Sa wa pa mahimugso ang tawo
Sa langit nahisulat na ang tanan
Ug dili na mapapas kay kini kinaadman man

Sa mga mata sa pangandoy
Sama sa mg bungtod
Ug bukid mga labung pa sa mga kahoy
Ug iyang mga gamot daw dili maibut

Bisan paman ang makusog na hangin
Mohapak ug mokusokuso
Apan ang gugma’g paglaum magpabilin
Kay sa kahitasan kini inubanan

Sa mga tiil sa mga buhat

Daw mahanaw- kuno wala nay bili
Ug bisan linog mudaot sa iyang dalan
Ug ang kangitngit mulamoy’g mokaon niini

Apan kay didto sa kahitasan
Ang tanan laraw daw sukod ug hagit
Na ikaw binuhat alagad sa simbahan
Gikan sa pagsubang sa adlaw hangtod kini mahanaw

Kay ang maong panaw sa kinabuhi
Maoy palad kanimo- tawo ikaw instrumento
Sa pagpadayag sa gugmang hingpit
Ug walay sukod ngadto sa imong isigkatawo