Zekerheden Poem by Madrason .

Altijd het zelfde, altijd het zelfde
van de sleur tot willekeur
waar is mijn deur
de weg hier uit
naar buiten toe
buiten het moe
stuit het om, doe dom
gooi het weg, zeg pech
wat maakt het dan nog uit
de ontevredenheid
het anker aan de tijd
de slepende nijd
die toch nooit het zelf bevrijdt
altijd het zelfde, altijd het zelfde
van de sleur tot willekeur
waar is mijn deur
de weg hier uit
naar buiten toe
buiten het moe! M