സ്മൃതി തൻ
സൂര്യതേജസ്സ് മായുകിൽ
തമോഗർത്തത്തിലാഴുന്നു
കാലവും ചിന്തയും
ആത്മബന്ധങ്ങളും....!

ഒരു മിന്നാമിനുങ്ങിന്റെ
ചെറു തരി വെട്ടം പോൽ,
നിമിഷാർധമോർമകൾ
തെളിയുന്ന വേളയിൽ,
തന്നെ തനിക്കെന്തേ നഷ്ടമായെന്നോര്‍ത്തു്‌
നൊമ്പരം കൊണ്ടാ
പ്രാണൻ പിടയ്ക്കുമോ...?

നിറമില്ലാ മറവി തന്‍
നിറമഞ്ഞ് വീണിട്ടാ
നിനവുംകനവും
നിഴൽ രൂപമായെന്നോ
ചെറുചില്ല പ്പൂക്കളും
അവ പൂകുംശലഭവും,
തെളിനീരരുവിയും,
ഇളം പുല്‍നാമ്പും
ഇല്ല തെളിച്ചം,
നിറച്ചാര്‍ത്തും ഭംഗിയും
എല്ലാമസ്പഷ്ടമാ
വെൺപട്ടുമൂടുമ്പോൾ....

ഉള്ളിന്‍റെയുള്ളിലമൂല്യമായ്
സൂക്ഷിക്കും
വെള്ളാരങ്കല്ലും,