(انسانم و همين)
ساده ام، مثل آب
سمت چاله ها پيش مى روم
مثل درخت
كلاغى روي شاخه ام لانه مى سازد
مثل نور
با آينه ها، منعكس مى شوم
در تصويرهاى مجازى، در وارونه هاى حقيقى
واژه اى مرا به وجد مى آورد
سُر مى خورم روى ليزى يك احساس
مى شكنم با يك نگاه ، يك اشاره، يك سكوت
بند مى خورم با همدلى ، همزبانى يك دوست
مى گويى: زن بودن يعنى همين
مى گويم: انسانم و همين
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem