Τόλμη Νεανική Poem by dimitrios galanis

Χωρίς ενοχικές προφυλάξεις
τέσσερες αφαιρετικές κινήσεις
κι ολόγυμνο το σώμα έλαμψε λευκό
στο μελανό ψαμμουδερό ακρογιάλι.
Ανέμισαν χυτά τα μαλλιά στους αγαλμάτινους ώμους,
οι τορνευτές του στήθους προβολές τρεμόπαιξαν ελαφρά,
καθώς βιάστηκε να κρύψει την αθώα περηφάνεια της ήβης
μες της πρώιμης νυχτιάς τη ρυτιδωμένη θάλασσα
όπου πάλευε μάταια να κρατήσ' ακίνητο το είδωλό της η Σελήνη.
Οι δίδυμοι πάλευκοι γλουτοί ανταγωνίζονταν επάξια
τη χάρη της προσθαλασσωμένης φεγγοβολής.
΄Αναυδ' οι τυχεροί της απρόσμενης σκηνής,
που ξετυλίγονταν εμπρός των
ως επ' ακτής κι υδάτων Αφροδίτης Επιφάνεια.
Μαγευτική, αλήθεια, θεϊκή οπτασία η τόλμη η νεανική!
Γλυκιά, πανώρι, ' αέριν' -έλεγες- του ΄Ερωτος Παρουσία.