ಒಂದೊಂದು ಸತ್ಯಕ್ಕೂ ಒಂದೊಂದು ಅರ್ಥ Poem by Praveen Kumar in Bhavana

ಕಾಲಿನಡಿಯಲಿ ಮರೆತ ಧೂಳು ಕಣದಿಂದ ಹಿಡಿದು,
ಆಕಾಶ ತುಂಬ ಹಬ್ಬಿರುವ ನಿಹಾರಿಕೆಗಳ ವರೆಗೆ,
ಎಲ್ಲ ಭವ್ಯತೆಯ ಬೆಡಗು;
ಒಂದೊಂದರಲ್ಲಿ, ಒಂದೊಂದು ರೀತಿ,
ಒಂದೊಂದರಲ್ಲಿ ವಿಶಿಷ್ಟ ನೀತಿ,
ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಮಿಂಚಿದ್ದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಹೊಳೆಯುವ ಅರ್ಥ,
ಈ ಭವ್ಯ ಸ್ಠೃಯ ಸತ್ಯ.

ಗಿಡದಲ್ಲಿ ಬೀಗುವ ಮೊಗ್ಗಿನ ಮೋಡಿ,
ಹೂ, ಗಿಡ, ಮರ, ನದಿ, ಗುಡ್ಡ, ಸಾಗರಗಳ ನೋಡಿ,
ಜೀವಿಜೀವಿಗಳ ಚಲನೆ, ಸುಖದುಖ: ದ ಕೋಡಿ;
ಒಂದೊಂದರ ಒಳಗೂ, ಅದೇನೋ ತಂತ್ರ,
ನಮ್ಮಳವಿಗೆ ಮೀರಿದ ಸ್ಟೃಯ ಮಂತ್ರ,
ಅದೇನೋ ಅರಿಯದ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಭಾವ,
ಅದರೊಳಗೆ ತುಡಿಯುವುದೆ ಸ್ಟೃಯ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಜೀವ.

ಕೆಲವು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುವ ಸತ್ಯ,
ಕೆಲವು ಕಣ್ಣಿಗಗೋಚರ ಸತ್ಯ;
ಒಂದೊಂದು ಸತ್ಯಕ್ಕೂ ಒಂದೊಂದು ಅರ್ಥ,
ಒಳಗೊಳಗೆ ಒಸರುವ, ಮತ್ತೇನೋ ಅರ್ಥ;
ರೂಪ ಕುರೂಪವೆ ಇರಲಿ, ಗುಣ, ದುರ್ಗುಣ, ಜ್ಞಾನವೆ ಇರಲಿ,
ಬೆಳಕು, ಕತ್ತಲೆ, ಅಜ್ಞಾನಗಳು, ಯಾವುದೇ ಇರಲಿ,
ಅದು ಸ್ಟೃ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಮೂಲ ಸ್ಥಂಭ,
ಒಂದೆ ಚೆಲುವಿನ ಪ್ರತಿ ಬಿಂಬ,
ವಿಕಸನ ಮಹಾನೌಕೆಯ ಮುಂಪಯಣದ ಸಂಜ್ಞೆ,
ದೀರ್ಘಯಾನದ ಮುಗಿಯದ ದಾರಿಯ ಜಾಡು.

ಅಣುವಿನ ಮೇಲೆ ಕೂತಿರುವ, ಈ ವಿಶ್ವದ,
ಒಂದೊಂದು ತಿರುವಿಗೂ, ಒಂದೊಂದು ಚೆಲುವು;
ಒಂದೊಂದು ಕಣಕೂ ಅದರದೆ ನಿಲುವು;
ಸಮಗ್ರ ಪರಿಪೂರ್ಣತೆ ಮೂಡಿರುವ ವಿಶ್ವದ,
ಒಂದೊಂದು ಧಾತು, ಸ್ಥಿರತೆಗೆ ಹೇತು;
ಸ್ಟೃಯ ನಡಿಗೆಗೆ ಅನಿವಾರ್ಯತೆ, ಸೇತು;
ಸುಮತೋಲನವ ಮೀರಿದ, ಬರೆ ಧೂಳಿನ ಕಣದಿ,
ಈ ಭವ್ಯ ಭುವನದ ಕಾಗುಣಿತದ ಪತನ;
ಒಂದೊಂದು ಅಣು, ನಿಹಾರಿಕೆ ಚಲನ,
ಈ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡವ ಪತನದಿ ಕಾಪಾಡುವ ಜತನ.