ಸ್ಠೃಷ್ಠಿ ಸಾಗರದ ಮಧ್ಯದ ಬರೆ ಬುಧ್ಭುಧ ನಾವು Poem by Praveen Kumar in Bhavana

ಆಕಾಶದಲ್ಲೆಲ್ಲ ಥಳಥಳ ಮಿನುಗುವ
ಕೋಟಿ ನಕ್ಷತ್ರದ ಮರೆಯಲ್ಲೆಲ್ಲೋ,
ಕತ್ತಲೆ ಬಿತ್ತರದ ಗಹ್ವರ ಗುಹೆಯಲ್ಲಿ,
ತಲೆಮೇಲೆತ್ತಿದ, ಬರೆ ಹುಳುಗಳು ನಾವು;
ಭವ್ಯಭಾಸುರ, ಈ ಭುವನದೆಲ್ಲೋ,
ನಮ್ಮಸ್ಥತ್ವದ ಕುಲ್ಲಕ ಬಲೆಯನ್ನು ಹೆಣೆದು,
ಬದುಕಲು ಸೆಣೆಸುವ ಜೀವಿಗಳೆಲ್ಲ.

ವೈಶಾಖ ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ಬಿಸಿಲಿನ ತಾಪ,
ಶಿಶಿರದ ಛಳಿ ರಾತ್ರಿಯ ಹಿಮಪಾತ,
ಪರ್ವತ ಕಂದರಗಳ ಏರಿಳಿತದ,
ಈ ಸ್ಠೃ ವೈಚಿತ್ರ್ಯದ ಮಹಾಪೂರದ ನಡುವೆ,
ಕೈಲಾಗದೆ ನಿಂತ ಅಸಾಹಯಕ ಜೀವ;
ಹುಟ್ಟಿದೆವೆಂದು ಬದುಕುವವರೆಗಿರುವ,
ಸ್ಠೃ ಸಾಗರದ ಮಧ್ಯದ, ಬರೆ ಬುದ್ಭುದ ನಾವು.

ದಿನರಾತ್ರಿಯ, ನಿಯತ ತಾಳದ ಮಧ್ಯೆ,
ಋತು ಚಕ್ರದನಂತಾವರ್ತನೆಯೊಳಗೆ,
ಸಂವತ್ಸರಯುಗಗಳ ವಿಸ್ಸಾರದ ಒಳಗೆ,
ಒಂದರೆಕ್ಷಣ ತೋರುವ ನೀರಿನ ಗುಳ್ಳೆ;
ವಿಶ್ವವಿಕಾಸದ ಭವ್ಯ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯ ಮಧ್ಯೆ,
ಕಾಲದನಂತ ಹರವಿನ ಚಲನೆಯಲ್ಲೆಲ್ಲೋ,
ಮೂಡಿ, ಮರೆಯಾಗುವ ಕ್ಷಣಿಕರು ನಾವು.