Ψυχροί Καιροί - Ψυχρές Λέξεις Poem by dimitrios galanis

Σ' ανάποδους ψυχρούς καιρούς
κι οι λέξεις ξεπαγιάζουν.
Τη θέρμη δεν τη βρίσκουνε
π' αναλογεί στις περιστάσεις.
Ψυχρές και δίβουλες σταθμεύουνε
στο φάρυγγα, στο στόμα.
Το φράχτη των δοντιών διστάζουν να διαβούν,
το τρέμουλο στα χείλη τις ντροπιάζει.
Υποψιάζεσαι πως δεν αναγνωρίζουνε τις καταστάσεις.
Φοβάσαι μην και διχάστηκαν
από την αίσθησή σου των πραγμάτων.

Αν η αίσθησή σου τούτη του νου σου είναι κρίση λογική,
σκέψου μην είν' οι λέξεις της καρδιάς σου η φωνή.
Κι αν είν' η αίσθησή σου της καρδιάς ο χτύπος,
λογάριαζε τις λέξεις του νου σου επιλογή.

Οι δύστροποι, ψυχροί καιροί
της ζυγαριάς ταράζουν την ισορροπία,
του νου και της καρδιάς τη συμφωνία.

Υπομονή. Λιώνουν κάποτ' οι πάγ' οι εποχιακοί.