Πόλη Poem by Kostas Lagos

Απλώνεται η ομίχλη
στους λερούς δρόμους
της σκοτεινής πόλης
Τυλίγεται σαν φίδι
που σφίγγεται σε
τσιμεντένια πόδια
στα γκρίζα κτίρια
Ενώνεται με τις σκιές
των τοίχων σε έναν
ατέρμονο αισθησιακό χορό
λευκού και μαύρου
Στις ρίζες του παράδοξου βουνού
φωτός και υγρασίας
κινούνται πλάσματα νυχτερινά
προς κατεύθυνση και προορισμό,
που μόνο ο Θεός ξέρει
ποια ορμή και ποιο πάθος καθορίζει
Καταραμένεςψυχές δεμένες
με ξόρκια ασφάλτου και πετρελαίου