ਇੱਥੇ ਕਿਰਸਾਨਾਂ ਨਾਲ਼ ਮਾੜੀ ਹੁੰਦੀ ਆਈ ਮੁੱਡ੍ਹ ਤੋਂ
ਇੱਥੇ ਚੌਰੀਆਂ-ਚਵਲਾਂ ਨੇ ਗੁੱਡੀ ਐ ਚੜ੍ਹਾਈ ਮੁੱਡ੍ਹ ਤੋਂ।
ਪੋਹ ਹਾੜ ਵਿੱਚ ਮਰ ਮਰ ਪੁੱਜੇ ਮੰਡੀਆਂ ਚ ਜਿਹੜੇ
ਦਫ਼ਤਰਾਂ ਚੋਂ ਆਮਦ-ਰਫ਼ਤ ਹੁੰਦੀ ਆਈ ਮੁੱਡ੍ਹ ਤੋਂ।
ਸੰਵਿਧਾਨ ਬਾਬੇ ਸਾਹਬ ਦਾ ਫਿਰਨ ਉਹ ਤੋੜਨੇ ਨੂੰ
ਸੇਵਾ ਨੀਤੀ ਰਾਤਨੀਤੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬਣਾਈ ਮੁੱਡ੍ਹ ਤੋਂ।
ਸੁੱਤੇ ਸ਼ੇਰਾਂ ਨੂੰ ਜਗਾਉਣ ਦਾ ਹਰਜਾਨਾ ਭੁਗਤੇਂਗੀ
ਦਿੱਲੀਏ ਤੂੰ ਕੀਤੀ ਐ ਇਹਨਾਂ ਨਲ਼ ਲੜਾਈ ਮੁੱਡ੍ਹ ਤੋਂ।
ਇਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਦੇਹਾਂ ਵਿੱਚ ਗੰਧਲ਼ਾ ਖ਼ੂਨ ਭਰਿਐ
ਇਹਨਾਂ ਨੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਕੀਤੀ ਬਦਕਾਰੀ ਮੁੱਡ੍ਹ ਤੋਂ।
ਬਾਬੇ ਗਾਂਧੀ ਨੂੰ ਵੀ ਮੰਨੀਏਂ, ਬਾਬੇ ਸਾਹਬ ਨੂੰ ਵੀ ਮੰਨੀਏਂ,
'ਵਾਧੂ' ਭਗਤ-ਸਰਾਭੇ ਸਿੰਘ ਜਿਹੀ ਖ਼ੂਨ ਚ ਰਵਾਨੀ ਮੁੱਡ੍ਹ ਤੋਂ।
This is indeed a very thought provoking poem written in the backdrop of farmers' protest against three farm laws enacted recently. There was no discussion with the stake holders like farmers or an effort to arrive at consensus among them. What is outrageous is how the farmers voice (or the voice of dissent) is being muzzled by govt. and its agencies. They seem to have forgotten the constitution. Thanks for sharing this amazing piece.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
Thank you very much Sir Rajnish Manga ji for your thoughtful feedback.