Απόγνωση Poem by elena anastasiadi

Απόγνωση

Μόνος
Είσαι
Όταν
Θα νιώθεις μοναξιά
Δεν
Θα ανταμειφθείς
Για όλα αυτά που βίωσες
Καθώς
Η ξεχασμένη σπίθα σου για ζωή
Έχει σβήσει
Δεν
Θυμάσαι τίποτα;
Έχει δύο φεγγάρια ο ουρανός.
Παραδίνεσαι
Ποτέ μην
Απελπίζεσαι
Ακόμα κι αν
Δεν είναι τίποτα γραφτό
Αυτό σημαίνει μοίρα.
Μα μην το ξεχνάς,
Εγκλωβίστηκες
Δεν
Ζεις πια.
Τα λουλούδια
Μαραθηκαν
Γιατί δεν
Θα αναπνεύσεις ξανά.

Και τώρα από κάτω προς τα πάνω.

Απόγνωση
Saturday, August 1, 2020
Topic(s) of this poem: despair,feelings,life and death,loneliness
COMMENTS OF THE POEM
Kostas Lagos 27 August 2020

Ατμοσφαιρικό, σκοτεινό, απαισιόδοξο! Πολύ μου άρεσε!

0 0 Reply
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success