Σαν Σε Παίρνω Αγκαλιά Poem by THEODOROS MANTAS

Σαν σε παίρνω αγκαλιά τις νύχτες που έχει ξαστεριά
με τα φτερά της ψυχής μας πετάμε στα όνειρα μας
που 'ναι φτιαγμένα από την ευωδιά της λεμονιάς
και το φλογερό χτυποκάρδι της μικρής μας καρδιάς.

Τα ζεστά σου τα φιλιάπέλαγο άστρων και πυρκαγιάς,
κήπος της άνοιξης και της απέραντης γλυκιάς χαράς.
Τα τρυφερά σου χάδιαρόδα κόκκινα ερωτικά
κρασί που πίνει το κορμί και με αγάπη ξεδιψά.

Το βλέμμα σου δεν χορταίνω να κοιτώ και όλο πεινώ
για την τρυφερή σου τη φωνή και των χειλιών σου την αφή
και για εκείνη την παραλία την απάνεμη και κρυφή
που μου χάρισες μια βραδιά της καρδιάς σου τημουσική.

Δεν έχω έγνοιες και καημούς, είμαι μαζί σου στα ψηλά
και χαίρομαι κάθε στιγμή και κάθε σου συλλαβή
που μου θυμίζει την άνοιξη την πιο όμορφη εποχή
και γίνομαι ο άνεμος και η φωτιά του έρωτα μας.