Ανοιξη Poem by PANAGIOTIS TSAKRIS

Ο ήλιος της εαρινής ισημερίας
ζέστανε το μάγουλο και
τα κλειστά μάτια του Έρωτα.
Τον ξύπνησε.
Πήρετο τόξο του, έβαλε ένα βέλος
και σημάδεψε την Ήβη
που κοιμόταν στο διπλανό χωράφι.
Το βέλος την πέτυχε στο βύθισμα του στήθους της
κι αμέσως δυνατά αρώματα νέας ζωής,
ίμερος και πόθος
ξεχείλισαν στο σώμα της Γης
και τη μούσκευαν
στα χείλια, στα ματόκλαδα, στα δάχτυλα.
Ο Θεός συμβουλεύτηκε τα κιτάπια του
και κούνησε το κεφάλι του:
Όλα έγιναν όπως έπρεπε και φέτος.
Ήρθε η Άνοιξη.