Χρωματα Poem by PANAGIOTIS TSAKRIS

Χρωματα

Καθόταν «άεργος» στην αυλή
κάτω από τη φούξια βουκαμβίλια,
όταν το πορτόφυλλα και τα πατζούρια,
άρχισαν να περνούν μπροστά του.
Βαθύ λουλακί η πόρτα,
μπλε του πελάγου το παντζούρι,
κόκκινο του αίματος το κάσωμα
αλιζαρίνη και το μονό παντζούρι.
Πράσινο το άλλο, το θολωτό,
πράσινο βαθύ η δίφυλλη πόρτα.
Γαλάζιο ανοιχτό ο ντενεκές με τη γαρυφαλιά
μπλε της Πρωσίας τα ξύλα του φράχτη,
γαλάζιο το πορτάκι του.
Πορτοκαλί το παράθυρο της σοφίτας.
Κι απάνω, μπλε της Πρωσίας
αραιωμένο με άσπρο τιτανίου.
Και στο φόντο
το μπλε κοβαλτίου με σταγόνες πού και πού λευκού.

Sunday, April 14, 2019
Topic(s) of this poem: nature
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
PANAGIOTIS TSAKRIS

PANAGIOTIS TSAKRIS

ATHENS- GREECE
Close
Error Success