Άστρο...Στη Γη Poem by THEODOROS MANTAS

Σαν άστρο πέφτει στη γη
ανοίγει βαθιά ρωγμή...
μες στης πλάσης την ψυχή,
μες στης νύχτας τη σιωπή.

Πονά η ερημιά μοναχή'
αφήνει ο κάμπος μια κραυγή'
κύμα ξεψυχά σε μια ακτή.
Φωνάζει ο ουρανός γιατί;

Φως χάνεται στη στιγμή.
Σαν αστραπή φεύγει μια ζωή'
η άνοιξη βαθιά θρηνεί '
αύριο η Αίγλη δεν θα ΄ρθει.

Ανθός απλώνει τα φτερά
πάει να πετάξει μακριά
σε όνειρο που 'χει στην καρδιά
άστρο...που χαμογελά...