આજકાલ બધુજ મફત
એ તો મારુ હૃદય
કોમળ અને સહૃદય
હમેશા હુંકાર ભરે
દિલ થી બધાને સંભારે।
કોણ જાણે કેમ?
જાણે પડી ગયું હેમ
ઠંડુગાર અને ચેતનાહીન
શા મારે રહેછે ગમગીન!
લોકો માં આવેલો બદલાવ
રોષ વર્તાવતો હાવભાવ
વધતો જતો અસહિષ્ણુતા નો વર્તાવ
શા માટે કરવો પડે ભેદભાવ?
લોકો પણ ચાહે છે આજકાલ બધુજ મફત
મકાન, રોટી અને રોજગાર અને આ બધુજ લાવે છે આફત
ગરીબ ને કોઈ પુછતુંજ નથી
અમિર ને આ બધુ સંખાતુંજ નથી।
આદિવાસી ને એમણે આદિવાસી જ રાખ્યા
દલિતો ને વોટ માટે દલિતોજ રાખ્યા
આઝાદીના આટલા વર્ષો બાદ પણ આપણે ઠેર ના ઠેર
ક્યારે અટકશે આપણા પર બીજાઓનો કેર?
લોકો ને વિશ્વાસ કરવો પોસાય તેમ નથી
અમીર ગરીબ ની ખાઈ પુરી શકાય તેમ નથી
જ્યાં સુધી બીજાની તકલીફ પોતાની નઈ ગણીએ!
ત્યાં સુધી તો આપણે દિલ થી તેમને આવકારીએ!
આપણું વર્તન જ છે ધિક્કારપાત્ર
કાપવાનુંજ બાકી છે એમનું શીરમાત્ર
નથી આપણે સુખે થી જીવવા દેતા
કે નથી તેમને પૂરો અધિકાર આપતા
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
આપણું વર્તન જ છે ધિક્કારપાત્ર કાપવાનુંજ બાકી છે એમનું શીરમાત્ર નથી આપણે સુખે થી જીવવા દેતા કે નથી તેમને પૂરો અધિકાર આપતા