Als De Dood Je Bezig Houdt Poem by Mario, Lucien, Rene Odekerken

De dagen voelen zwaarder,
tijd beweegt, maar blijft stilstaan.
Gedachten dwalen door schaduwen,
vragen zonder antwoorden.

Gezichten vervagen in de mist,
stemmen klinken als echo's.
Wat was, wat is, wat komt-
alles raakt verstrengeld in stilte.

De wind fluistert verhalen,
namen die niemand meer roept.
Toch brandt ergens een licht,
klein, maar onafwendbaar.

Misschien is de dood geen einde,
maar een deur die op een kier staat,
waarachter iets wacht
dat wij nog niet begrijpen.