Ze doen niet wat we willen
en hebben zo hun grillen
ja zeg jij en zij, ze zeggen nee
ach doe gewoon maar met ons mee
want die steeds anders zullen zijn
ze wekken op de lachspieren
en ook op het chagrijn
laat ze gewoon maar anders
ze hoeven niet jouw ver-anders
ze willen wel dicht bij je blijven
ze voelen ook ‘jouw' pijn
misschien een beetje anders
voor de verandering is dat toch fijn
dat ook jij jezelf bijzonder vindt
en herontdekt tijdens dat samengaan
de veranderingen toe te staan
die je telkens weer omringen;
zie het kan, het mag echt, anders
de seconde van zojuist
is nu niet meer hetzelfde
en kent geen wederkeer
afscheid dat doet zeer
maar er is meer, toch zoveel meer
in het grote ‘Anders' meer! M
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem