Animesh Nayne અનિમેષ નયને Poem by Mehta Hasmukh Amathaal

અનિમેષ નયને

વરસાવ પ્રેમથી તારી વાદળી
આઁખોં તરસે છે બની આંધળી
તારા આશીર્વાદ વિના બધું બનાવે પાંગળું
જીવન ભાસે મને મોળું મોળું। વરસાવ પ્રેમથી

હું તો ભૂલેલ અને ભટકેલ એક આત્મા
કોને કહું પરમાત્મા?
અને કોને કહું મહાત્મા?
મને લાગે દિલ થી બધા એક સમા। વરસાવ પ્રેમથી

હક થી કહું યા પ્રેમ થી
વાતો કરું છું હું ઘણા જોમ થી
ખબર નથી પડતી મને વાલા ને કેમે પંપાળું?
તેના મુખને જ જૉયા કરું મને લાગે સુંદર અને રૂપાળું। વરસાવ પ્રેમથી

ભીજાઉં અને ગદગદ થઇ જાઉં લળી લળી
આંખો ને રાખું ઉઘાડી
અચંબિત થઇ જાઉં ઘડી ઘડી
ખુબ પ્રકાશિત છે એની સુંદર આંખલડી। વરસાવ પ્રેમથી

તારા પ્રેમ ને અને હૂંફ ને હું ઘણો ઘણો તરસ્યો છું
'એક અમી નજર મળે' એવી ભાવના ને ખેવ્યો છું
કરું છું વીંટી કે વરસાવ મારા ઉપર કૃપાદ્રષ્ટિ
કરવી છે બધા સામે મારે એની પુષ્ટિ। વરસાવ પ્રેમથી

ફૂલ ચડાવ્યા ઘણા પ્રેમ થી
સાચી ભાવના અને પવિત્ર નેમ થી
હું અનિમેષ નયને જોતોજ રહીશ
પ્રાર્થના અને આશીર્વાદ તો હંમેશા માંગતોજ રહીશ। વરસાવ પ્રેમથી