Bagsik Mo Yolanda Poem by MELVIN BANGGOLLAY

Y-olanda, bagsik mo’y grabeng sakuna
Na Hatid ay pait at lubos na pagdurusa
Ng mga kababaayang iyong sinalanta
Ng iyong paghihimagsik sa bayang dalita.

O-ras ng iyong walang humpay na pagbayo
Sa bayang ngayon ay lugmuk sa ginagawa mo
Na halos walang awang pinaghahampas mo
Ng iyong hangin at tubig ng buong bugso.

L-andas na tinahak mo’y lahat nagdurusa
Maraming buhay ngayo’y naging kaluluwa
At Libu-libong kababayan pa ang nawawla
Na dulot ay panaghoy sa bawat biktima.

A-no nga bang ginawa ng mga bayang ito
At di ka na naawa na hambalusin ang mga ito;
Ito nga ba’y iyong iyong pakana para ipakita
Na ang kalikasan ngayo’ysadyang nagagalit na.

N-awa’y Mahabaging Diyos ng mga Pilipino
Na lumikha ng lahat ng bagay dito sa mundo,
Ito ba’y pagpapakita ng iyong paninibugho
Sa pagyurak ng mga Tao sa kalikasan mo.

D-iyos na Mahabagin, kami nagmamakaawa
Nawa’y ilayo kami sa mga iba pang sakuna
Upang kahit papaano kami’y may pag-asa pa
Na makabangon muli na may ibayong panata.

A-ming mga panalangin at pagsusumamo
Na ang mga kaluluwang ngayo’y nagdurugo
Sa hirap at pait sa grabeng sakunang ito
Nawa’y ligtas na makarating sa paanan mo.