Carmens' Weemoed Poem by Madrason .

Wit, de Blanke maagd
Heeft zij erom gevraagd
Dit rood totaan de dood
Dit bloedbad dat Leven heet
Haar baby dankt
-Nog van niets weet-
Vanuit haar bloem
Geworpen bed
Gevangen in het
In levensnet
Het is net als Roulette
Met wijn en soms azijn
Een kans, een kind
Een nieuwe dans
-Nog onbesmet-
Want die niet waagt
Niets wint
Misschien is maar
Een donker bos
Het echt gaan doen
Een druiventros
De Albatros
Lacht in de lucht
Ach joeg hij
Mij maar
Op de vlucht.

Madrason 13 2013 aug