Dagat, Sakuyang Ina Poem by Frederick Maurice S. Lim

Dagat, ika an sakuyang ina ngunyang bangui,

Itao mo sakuya an saimong daghan,

Kahurunon mo an padaba mong langit

Na tawan ako ki mga bitoon,

Baka maigos an bulan,

Sakuyang kaugmahan,

An saiyang paros kun pwede maluya sana an pag-huyop.



Ina, digdi ako nababagay,

Sa baybay,

Digdi nakaistar an mga may puso na napulbo nin kamunduan,

Digdi ako nagkukua ki kusog,

Ta ika ina may puso na kayang tawiron an puro nin ibong,

Tukduan mo ako ina,

Kariguson mo an sakuyang puso,



Muya kong magimata saimong hadok,

An askad na may hamis sa labi

Muya kong matanaan

Mantang pigdadangog an pag-abot nin mga bayong

Buda mga parasira,

An pagladop nin amarillong suha

Sakuyang pagbuhat...



Nasasabutan ko,

Mga may pusong tatao sana an makakanamit

Nin bulawang hamis,

Sa aga, mananamitan ko an kasimbagan

Sa sakuyang pangadyi.