Darwins Vulkanen Poem by Madrason .

Darwins Vulkanen

Als kikkervisjes spreken konden
dan zeiden ze het onomwonden
het is oorlog, het is industrie
verdorie, wat nou Liefde
we maken constant ruzie
om de eerste te zijn
en doen elkander
wel 1000 malen pijn
we zwemmen uit de hitte van bestaan
recht uit de schoorsteen van vulkaan
al in de allerdiepste koele grot
langs Venus alsof God
als of beland bij Thot of Lot
zo uit Gomorra drijvend
Een keer maar stijfsel stijvend,
Een keer Er verblijvend
Een keer in dit bestaan
het slachtveld achter ons
….om niet gedaan! M

Saturday, May 20, 2017
Topic(s) of this poem: human condition
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Madrason .

Madrason .

waalwijk netherlands
Close
Error Success